×

Δήλωση Διαχωρισμού

 

ΟRDO SUPREMUS MILITARIS TEMPLI HIEROSOLYMITANI

ΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ

ΔΟΘΕΝΤΟΣ ΌΤΙ, το Στρατιωτικό Τάγμα του Ναού των Ιεροσολύμων, ή Ordo Supremus Militaris Templi Hierosolymitani, ιδρύθηκε το 1118 στο Βασίλειο των Ιεροσολύμων από εννιά Φραγκισκανούς Ιππότες. Δέκα χρόνια αργότερα υιοθέτησαν έναν Κανόνα γραμμένο από τον Αγίο Βερνάρδο του Clairvaux. Εκείνος ο Κανόνας εγγυούνταν ότι το Τάγμα είναι οργανωμένο ως δημοκρατική οργάνωση, στην οποία κάθε αδελφός είχε το δικαίωμα να μιλήσει και να φέρει δουλειά σε μια συνάντηση αδελφών, κάθε θέμα εργασίας που εγείρονταν πριν τη συνάντηση αποφασιζόταν με συναίνεση όλων των παρόντων, και ο Άρχοντας, ή ηγέτης του Τάγματος, εκλέγονταν με ένα ψήφο όλων των Αδελφών του Τάγματος. Μόνο σε στρατιωτικές και θρησκευτικές υποθέσεις, ήταν το Τάγμα απολυταρχικό προκειμένου να προστατεύσει τον εαυτό του, τις ιερές λειψανοθήκες και ιερούς κανόνες ενός θρησκευτικού Τάγματος.

ΔΟΘΕΝΤΟΣ ΌΤΙ, το τωρινό Ordo Supremus Militaris Templi Hierosolymitani οργανώθηκε τα πρώτα χρόνια του 19ου αιώνα, και σήμερα προσχωρεί στην αυθεντική αρχή ότι όλοι οι αδελφοί είναι ίσοι, ότι όλα τα θέματα του Τάγματος είναι ανοιχτά σε όλους τους αδελφούς, και ότι ζητήματα μέσα στο Τάγμα αποφασίζονται με μια δημοκρατική ψήφο. Στα μέσα του 20ου αι., γεγονότα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οδήγησαν στη μεταφορά, για ασφαλή διατήρηση μόνο, ορισμένων αρχείων και λειτουργιών του Τάγματος στον Μεγάλο Προκαθήμενο της Πορτογαλίας, Amtonio Pinto Carnpello de Sousa Fontes. Aφού τελείωσε ο πόλεμος, ο Μέγας Προκαθήμενος της Πορτογαλίας πήρε τον τίτλο του Πρίγκηπος Αντιβασιλέα του Τάγματος, χωρίς εξουσία. Στις 30 Ιουνίου 1956, ο Sr. AntonioFontes, έγραψε στον «Βασικό Βασιλέα των Όπλων του Τάγματος» στην Βραζιλία, και παραιτήθηκε όλων των θέσεων στο Τάγμα εξαιτίας της φτωχής του υγείας. Στις 25 Φεβρουαρίου 1960, ο AntonioFontes πέθανε, και ένα δακτυλογραφημένο έγγραφο, που εμφανίστηκε να είναι υπογεγραμμένο από τον Antonio Fontes, αλλά συμβολαιογραφημένο έντεκα ημέρες μετά τον θάνατό του, συντάχθηκε από τον γιο του, Fernando Fontes, και εμφανίστηκε να περνάει στον Fernando Fontes, τις ήδη αποποιούμενες εξουσίες του καθεστώτος του Τάγματος. Ο FernandoFontes έχει διεξάγει τις υποθέσεις του Τάγματος με μυστικότητα από τους ιππότες και αρχόντισσες αδελφούς και αδελφές μέσα στο Τάγμα.

ΤΩΡΑ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ, οι Αυτόνομοι Μεγάλοι Προκαθήμενοι του Ordo Supremus Militaris Templi Hierosolymitani, που έπρεπε λόγω οφειλόμενης μελέτης και μετά από επαναλαμβανόμενες απόπειρες να συναλλαγούν τιμητικά με τον Fernando Fontes, δηλώνουν ότι ο FernandoFontes είναι χωρίς εξουσία ή αρχή πάνω από οποιαδήποτε υπόθεση του Ordo Supremus Militaris Templi Hierosolymitani και σε αντιστοιχία με την αρχαία εντολή να Aufertemalumexvobis(απομακρύνετε τους μοχθηρούς από ανάμεσά σας), είναι και δια της παρούσης στέκεται αποκλεισμένος από το Τάγμα για τα ακόλουθα ρήγματα πεποίθησης και Κανόνων, αρχαίων και σύγχρονων, Τουτέστιν:

  1. Αποτυχία να παράσχει οποιοδήποτε λογαριασμό των χρημάτων που του εστάλησαν για την διοίκηση του Τάγματος και για δώρα φιλανθρωπίας και συνεπεία τούτου σε πληροφορίες και εμπιστοσύνη, χρησιμοποιώντας κεφάλαια και περιουσιακά στοιχεία του Τάγματος για προσωπικό του όφελος. Τέτοια προσωπική χρήση περιουσίας του Τάγματος συνιστά κλοπή, σε παραβίαση του Πρωταρχικού Κανόνα 44, Ιεραρχικού Καταστατικού 85 και 91, και Ποινή 227, και φέρει την κύρωση του αποκλεισμού από το Τάγμα.
  2. Προβλέποντας για το δικό του όφελος και ψευδή τιμή, έξω από υπερηφάνεια και αλαζονεία, ο τίτλος του Μεγάλου Άρχοντα του Τάγματος, υιοθετώντας ως «Οικόσημό» του τα σύμβολα του «Μεγάλου Άρχοντα» του Τάγματος, συμπεριλαμβάνοντας το κολάρο του Μεγάλου Άρχοντα, τα οποία είναι όλα περιουσία του Τάγματος, τα οποία πήρε για το προσωπικό του όφελος που συνιστά κλοπή σε παραβίαση των Πρωταρχικών Κανόνων 19 και 44, Ιεραρχικού Καταστατικού 85, και Ποινή 227, και φέρει την κύρωση του αποκλεισμού από το Τάγμα.
  3. Προς πληροφόρηση και πεποίθηση, πουλώντας για προσωπικό κέρδος, σχέση μέλους και βαθμίδων μέσα στο Τάγμα, αλλιώς γνωστή ως σιμονία, σε παραβίαση του Ιεραρχικού Καταστατικού 97, και Ποινές 224 245 και 246, που φέρει την κύρωση του αποκλεισμού από το Τάγμα.
  4. Αποδίδοντας στον εαυτό του τον τίτλο του Μεγάλου Άρχοντα του Τάγματος, μια θέση που μπορεί να εκλέγεται μόνο από με την ελεύθερη βούληση των αδελφών του Τάγματος, και ως εκ τούτου προάγοντας τον εαυτό του πάνω από αυτούς τους αδελφούς και αδελφές σε παραβίαση του Πρωταρχικού Κανόνα 34, και Ιεραρχικά Καταστατικά 198 έως 221.
  5. Αρνήθηκε να παράσχει πληροφορίες σε Μεγάλους Προκαθήμενους και κράτησε μυστικά σε παραβίαση του Πρωταρχικού Κανόνα 43, σχετικά με :

α) Ονόματα και διευθύνσεις των Μεγάλων Προκαθημένων του Τάγματος

β) Ονόματα και διευθύνσεις των μελών του Ύπατου Συμβουλίου του Τάγματος

γ) Λογαριασμοί κεφαλαίων που μεταβιβάστηκαν από τους Μεγάλους Προκαθήμενους σε αυτόν για τους σκοπούς του Τάγματος

  1. Αρνήθηκε να επιτρέψει οποιεσδήποτε ενέργειες του Τάγματος να αποφασίζονται με δημοκρατική ψήφο, αντί να ενεργεί πάνω στα δικά του εκδιδόμενα ψηφίσματα
  2. Δημιούργησε νέες Μεγάλες Επικράτειες σε χώρες όπου υπήρχαν ήδη Μεγάλες Επικράτειες, χωρίς συμβούλιο των αδελφών, σε παραβίαση του ιεραρχικού Καταστατικού 97, και με αυτόν τον τρόπο δημιούργησε σύγχυση και διχόνοια μέσα στο Τάγμα.

Δεδομένη υπό το χέρι και σφραγίδα του Μεγάλου Διοικητού, σε Ύπατο Συμβούλιο στις 29 Οκτωβρίου, το έτος του Κυρίου μας χίλια εννιακόσια ενενήντα εννιά.

 

RADM James J. Carey

Mέγας  Διοικητής