Ιστορία και Στόχοι του Τάγματος

Το σύγχρονο Τάγμα του Ναού είναι μια χριστιανική οικουμενική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1804 από τον παθολόγο Fabre-Palaprat με την υποστήριξη του Ναπολέοντα και επίσημα αναγνωρίσθηκε το 1853 από Ναπολέοντα III. To Τάγμα λειτουργεί βάσει των παραδόσεων των μεσαιωνικών Ιπποτών του Ναού. Ασπάζεται το πνεύμα, αλλά δεν διεκδικεί οποιαδήποτε άμεση καταγωγή από το αρχαίο Τάγμα.

Ο Fabro-Palaprat έζησε στην εποχή του Διαφωτισμού, με τις ανθρωποκεντρικές ιδέες και τα ανθρωπιστικά ιδανικά. Οι έννοιες ‘Templar” και ‘Templarity” έγιναν ένα συνώνυμο της βοήθειας και της προστασίας, της ευπρέπειας, της αφιέρωσης και της ιπποτικής συμπεριφοράς και βάσισε το νέο Τάγμα του Ναού σε αυτά τα ιδανικά. Πα αυτούς τους λόγους, στο 19ο αιώνα το Τάγμα έχει ως μέλη προεξέχοντες ανθρώπους.

Δεδομένου ότι το Τάγμα αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια του κολοφώνα της ρομαντικής περιόδου, το όνομα του Τάγματος συνδέθηκε επίσης με το ρομαντικό μυστικό κόσμο στον οποίο οι μύθοι του χαμένου θησαυρού των ιπποτών, η κιβωτός της Διαθήκης, του ιερού σάβανου, του ιερού δισκοπότηρου και των μύθων της γραμμής αίματος του Ιησού διαδραμάτισαν έναν ιδιαίτερα προεξέχοντα ρόλο.

Με το θάνατο του Ναττολένοντα III το Τάγμα έχασε τον ισχυρότερο προστάτη του. Οι πόλεμοι της εποχής εκείνης αποθάρρυναν κάθε προσπάθεια συνοχής σε διεθνές επίπεδο. Ακόμα και σήμερα, υπάρχουν δωδεκάδες των ομάδων που φέρνουν με κάποια μορφή το όνομα του Τάγματος των Ιπποτών του Ναού. Εντούτοις, ως άμεσοι απόγονοι του τάγματος των ιπποτών του Fabro-Palaprat θεωρείται το Τάγμα που φέρει το όνομα Ordo Supremus Militaris Templi Hierosolymitani από το 1932. To παρόν OSMTH είναι η μεγαλύτερη και καλύτερα οργανωμένη ομάδα Ιπποτών σήμερα. Είναι μια μη πολιτική και μη κερδοσκοπική οργάνωση που εδρεύει στη Γενεύη, στην Ελβετία, κάτω από τον ομοσπονδιακό ληξιαρχικό αριθμό CH-660,197299-4.

Κάθε Μεγάλη Επικράτεια είναι πατριωτική, δεσμευμένη στη βελτίωση της χώρας στην οποία δραστηριοποιείται. Το Τάγμα των ιπποτών αφιερώνεται στη διατήρηση της ελευθερίας του ατόμου, στην ελευθερία της συνείδησης και της θρησκείας για όλους και στην καλή πίστη στις συναναστροφές και την εργασία. Κύρια αποστολή του σύγχρονου Τάγματος είναι η φιλανθρωπία. Το Τάγμα ολοκληρώνει την αποστολή του μέσω των φιλανθρωπικών έργων (και τοπικά και στους Αγίους Τόπους), με τα οποία βοηθούν τους ανθρώπους και ενισχύουν την ελπίδα.

Οι αρετές της πίστης, της ελπίδας και της φιλανθρωπίας είναι τα φώτα που καθοδηγούν το κυρίαρχο στρατιωτικό τάγμα του ναού της Ιερουσαλήμ, του οποίου τα μέλη επιθυμούν ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΝ, ακριβώς όπως οι αρχικοί ιππότες είχαν εξυπηρετήσει. Το ρητό του Τάγματος, ” Non nobis, Domine, non nobis, sed Nomini Tuo ad gloriam ” είναι από τον ψαλμό 115 στίχος 1 – Όχι για μας Κύριε, όχι σε μας, αλλά για το δικό Σου Όνομα όλη η δόξα” Σήμερα το Τάγμα είναι ένα κοσμικό-στρατιωτικό τάγμα της ιπποσύνης, ένας ιπποτισμός που προορίζεται για τους ολοκληρωμένους χριστιανούς στρατιωτικούς και πολιτικούς άνδρες (ιππότες) και τις γυναίκες (Dames), οι οποίοι έχουν καταδείξει ότι κατέχουν τις υψηλές ηθικές αξίες και που επιθυμούν να συνεχίσουν τις παραδόσεις του ναού.

Ο λόγος και όχι το ξίφος είναι το όπλο σύγχρονου ιππότη. Τον χρησιμοποιεί για να εξυπηρετήσει την ειρήνη, για να βοηθήσει τους καταπιεσμένους αδελφούς και αδελφές, για να προωθήσει την εκπαίδευση, και για να διαδώσει εκείνες τις αξίες που αντιπροσωπεύουν το καλύτερο των χριστιανικών, ανθρωπιστικών και ιπποτικών παραδόσεων.